ถ้าจะทำอะไรให้ใครท่องไว้เลยครับ “อย่าหวังผลตอบแทน”แล้วจะมีความสุขกับการให้ไม่ว่าจะให้ไปในวงกว้างหรือให้เฉพาะบุคคล
เพราะคุณจำเป็นต้องให้อะไรดีๆกับใครสักร้อยคนถึงจะมีหนึ่งคนที่เขาจำคุณได้ว่าเคยมีบุญคุณกับเขา
และอาจต้องให้เป็นพันหรือหลายพันคนถึงจะมีสักคนที่อย ากตอบแทนบุญคุณคุณอย่ างเหลือเกินธรรมชาติของมนุษย์เป็นอย่ างนี้
ถ้าทำดีกับคนๆเดียวพึงหวังว่าเราจะทำบุญแบบให้เปล่าและอาจคาดหวังไว้
แบบเผื่อใจด้วยว่าคนที่เราดีด้วยวันหนึ่งอาจสนองคุณด้วยการทำร้ายเรา
และนั่นอาจเป็นเพราะเราเคยทำเช่นนั้นมาก่อนโดยไม่รู้ตัวและจำไม่ได้แล้วตั้งแต่อดีตกาลนานไหน
กรรมที่ลืมบุญคุณคนก็จะทำให้เป็นผู้ไม่ได้รับความเห็นใจช่วยเหลือในย ามลำบากแต่หากถึงขั้นเนรคุณ
ได้นี่จะต้องโดนโทษหนัก
ทำอะไรต่อให้เจริญแค่ไหนก็จะกลับตกต่ำอย่ างไม่คาดฝัน
ธรรมชาติพิเศษของการใช้หนี้บุญคุณมีอยู่ประการหนึ่งคือยิ่งหนี้สูงแล้วคุณใช้คืนอย่ างสมน้ำสมเนื้อคุณจะได้คะแนนบวกมหาศาลน้ำ
หนักของก ร ร มดีที่คุณทำกับพ่อแม่จะให้ผลชัดเป็นความไม่ตกต่ำแม้ชาติ
ปัจจุบันถูกกรรมเก่าร้ายๆเล่นงานก็จะได้รับความช่วยเหลือผ่อนหนักให้เป็นเบาตามสมควร
การอุปการะเลี้ยงดูพ่อแม่หรือผู้มีพระคุณให้อยู่สุขสบายจะเป็นตัวตั้งเป็นหลักประกันว่าทั้งชาตินี้และชาติหน้าจะเจริญรุ่งเรืองในการ
ทำมาหากินยิ่งๆขึ้นไปกับทั้งเป็นผู้ได้รับมรดกจากผู้หลักผู้ใหญ่ไม่ถูกแย่งชิงหรือมีเหตุให้เสียมรดกไปอย่างไม่สมควร
นี่เป็นหลักการสะท้อนให้เห็นว่าทุกคนเป็นทายาทแห่งกรรมของตนทุกคนจะเป็นผู้รับมรดกที่ตนสร้างทำไว้อย่างเป็นรูปธรรม
ถาม – ทำไมคนบางคน “ทำคุณคนไม่ขึ้นแล้วเจอแต่มิตรท่ีไม่ค่อยจริงใจและโดนหักหลังบ่อยคะ
ตอบ ถ้าดวงจะเป็นคนทำดีไม่ขึ้นจริงก็ต้องเข้าใจก่อนครับว่าทำไมถึงเป็นอย่ างนั้นการทำดีไม่ขึ้น
ทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาป
หรือทำบุญกับใครเขาไม่กตัญญูไม่มีแก่ใจมาสนองพระคุณ
แต่กลับมาแทงข้างหลังหรือเล่นงานกันตรงๆด้วยเหตุใดเหตุหนึ่งก็เพราะเราเคยร้ า ยแบบเดียวกันกับผู้มีพระคุณจะเป็นพ่อแม่
ครูบาอาจารย์หรือคนที่ให้ความช่วยเหลือก็ตามทำกับเขาอย่ างไรดวงก็ออกมาแนวนั้น ณ ที่ที่ก ร ร มเผล็ดผล
บางคนแค่ต้นชีวิตบางคนครึ่งชีวิตบางคนก็ทั้งชีวิต
แต่ต่อให้เป็นเรื่องจริงและเรารู้อยู่กับตัวก็ช่างเถิดมันเป็นของเก่า เราทำบุญใหม่ก็ได้บุญใหม่ได้ใช้หนี้ก ร ร ม
ได้ทำให้ใจพัฒนาขึ้นคนอื่นจะเป็นยังไงกับเรามันเรื่องของเขา ก ร ร มของเขาแล้ว
ยิ่งถ้าเรารู้จากประสบการณ์ตรงว่าเจอคนกตัญญูบ้างเจอคนเนรคุณบ้าง สลับๆกันครึ่งต่อครึ่งอันนั้นก็สะท้อนว่าเราเคยเป็นคนธรรมดา
ที่นึกได้บ้าง นึกไม่ได้บ้าง ว่าใครเป็นผู้มีพระคุณที่ควรทดแทนเราก็รับก ร ร มที่สมกันตามธรรมดาแล้ว
ทำดีถึงไม่ได้ดี ก็รู้สึกดีครับ เราได้รางวัลแน่ๆจากใจตัวเองอยู่แล้วมือที่หยิบยื่น ปากที่พูดช่วย
ด้วยจิตที่คิดให้ถ้าไม่สว่างขึ้น ไม่รู้สึกดีขึ้น ก็ผิดธรรมชาติไปหน่อยล่ะเล็งแค่นี้พอแล้ว เรื่องอื่นไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรเลย
ที่มา : welovegig
