ชีวิตคน ไม่มีหรอกที่ไม่ทุกข์ เมื่อใดที่เจอความทุกข์ กัดฟันทนเอาเดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ทุกข์สิ้นสุขย่อมเกิดไม่มีงานใดที่ทำแล้วไม่เหนื่อย เมื่อใดที่เหนื่อยก็หาเวลาพัก
พักแล้วก็หายเหนื่อยเพราะทุกข์จึงเรียกว่าชีวิต เพราะเหนื่อยคุณค่าจึงเกิดขึ้นวันใด
ตายจากโลกนี้ไปมีเงินมากเพียงใด ก็เอาไปด้วยไม่ได้มีรถหรูเพียงใด ก็ขับไปด้วยไม่ได้
ตำแหน่งสูงส่งเพียงใด ก็เอาไปเบ่งในยมโลกไม่ได้ใช้กายนี้เป็นเนื้อนาบุญ สร้างบุญสร้างคุณธรรม
ถนอมกายนี้ไว้สร้างคุณ อะไหล่หายาก ต่อให้มีเงินก็ใช่ว่าจะหามาเปลี่ยนใหม่ได้โลกนี้มีสองสิ่งที่ยากมาก
ไปสวรรค์ที่ว่าย าก พึ่งพาคนอื่นกลับยากยิ่งกว่าโลกนี้มีสองสิ่งที่ขมขื่นมากยาสมุนไพรที่ว่าขม
ไม่มีเงินกลับขมขื่นมากยิ่งกว่า โลกนี้มีสองสิ่งที่อันตรายมาก สังคมที่ว่าอันตราย
ใจคนกลับอันตรายมากยิ่งกว่าโลกนี้มีสองสิ่งที่บางมาก เช็คธนาคารที่ว่าบาง น้ำใจคนกลับบางมากยิ่งกว่าจิตใจดี
อะไรก็ดีตามจิตใจดี มนุษย์สัมพันธ์ย่อมดีตามอย่าปล่อยให้นิสัยใหญ่กว่าความสามารถยิ่งมากความสามารถ นิสัยเลวๆควรยิ่งน้อยตาม
คนที่จิตใจดี ย่อมจัดการเรื่องราวได้ดี ถึงจะเด็ดบัวก็ไม่ช้ำ ถึงจะกวนน้ำก็ไม่ขุ่นจิตใจดี
คือทรัพย์ติดตัวที่ใช้ไม่มีวันหมดการมีชีวิตอยู่คือกำไร หาเงินได้เท่าไหร่ก็เหมือนการเล่นเกมส์สุขภาพดีคือจุดหมาย
ความสุขในชีวิตคือเส้นชัยเพราะหลังจากนี้ร้อยปี เธอนอนในที่ของเธอ ฉันนอนในที่ของฉัน
คำดีหวานหูสักเพียงใด ก็สื่อสารให้เธอฟังอีกต่อไปไม่ได้ เพราะเราต่างคนต่างหลับไหล นานแสนนาน
เคารพผู้มีพระคุณ ถนอมคนที่คอยค้ำจุน เพราะเวลาของเขาและเธอ ยิ่งมายิ่งน้อย ทุกครั้งที่ฉีกปฏิทินทิ้ง
อายุของเธอเท่านั้นที่เพิ่มขึ้น แต่เวลาของเธอกลับลดลงอย่ าแก่งแย่ง อย่าใช้วาจาเฉือดเฉือน
เพราะคำพูดเหมือนดาบแทงเขาวันนี้ได้วันหน้าจะย้อนกลับ แรงเหวี่ยงแห่งกรรมไม่เคยบังเอิญ
ใช้ความเข้าใจโอบอุ้มคนรอบกาย ใช้ความรักหลอมละลายความแค้นเคืองในใจเธอฉันพบเจอกันได้เพราะบุญสัมพันธ์
ขอขอบคุณข้อมูล verrysmilejung
